Recenzja tomiku poezji Jerzego Jarniewicza

Antidotum na samotność

                                                                    

 W swoim najnowszym tomiku poezji ,,Na dzień dzisiejszy i chwilę obecną” Jerzy Jarniewicz porusza problem człowieka zagubionego, poszukującego swojego miejsca we wciąż zmieniającym się współczesnym świecie. Człowieka samotnego w wielkomiejskim tłumie, który wyjątkowo łaknie bliskości, również tej cielesnej.

 Zgodnie z zawartą w tytule sugestią, motywem przewodnim tego zbioru wierszy jest teraźniejszość. W licznych nawiązaniach do znanych opinii publicznej, niedawno nagłośnionych przez media wydarzeń, a także obserwacjach pozornie banalnych sytuacji, których świadkami jesteśmy na co dzień, dostrzec można przejaw pewnego rodzaju społecznej wrażliwości. Autor pokazuje w ten sposób, jak otaczająca nas rzeczywistość wywiera wpływ na sferę naszych osobistych uczuć i przeżyć, choć często wydaje się, że te dwie płaszczyzny naszej świadomości dzieli duży dystans.

  Trafne i być może zdolne przemówić do większej rzeszy odbiorców okazuje się poświęcenie uwagi w utworach tego tomiku istocie szeroko pojmowanej miłości. Uczucia, które stanowi antidotum na wyobcowanie w ogarniętym znieczulicą społeczeństwie i nawet w dobie kryzysu relacji międzyludzkich pozostaje nadrzędną wartością w życiu.
  ,,Na dzień dzisiejszy i chwilę obecną” porusza aktualną, bliską każdemu z nas problematykę. Wnosi wiele nowego do rozważań o sensie ludzkiej egzystencji w realiach XXI wieku. Niewątpliwie jest to wydawnictwo, z którym warto się zapoznać.

Urszula Drwęcka