czwartek, 18 kwietnia 2013

Ostatnie spotkanie z poetą...

Ostatnie spotkanie z poetą!
Wielkanoc, przeziębienie, nadrabianie zaległych sprawdzianów, pytanie z fizyki... - ,,Asia, pamiętasz, że jutro prowadzisz spotkanie z panem Karolem Maliszewskim?’’ - PIĘKNIE! Zapomniałam...

Następnego dnia od rana z niecierpliwością oczekiwaliśmy przybycia poety. Niespodziewanie nasz gość na spotkanie przyjechał rowerem. Wyobrażacie sobie wybitnego poetę, krytyka, nauczyciela uniwersyteckiego na rowerze?! Tak po prostu… zwyczajnie… ludzko. Taki właśnie jest Karol Maliszewski. Nie wzbudza podejrzeń.
W tym wypadku rozpoczęcie rozmowy o pogodzie nie jest żadnym faux – pas.
Spotkanie ruszyło się od kilku pytań wstępnych. Często nawet egzystencjalnych. Skąd czerpał inspirację? Dlaczego zajmuje się młodą poezją? Czym dla pisarza jest życie?.

Karol Maliszewski z chęcią odpowiadał na każde z nich. Nic nie było dla niego straszne. Czy przy takim człowieku istnieją tematy tabu? Niewątpliwie poeta zjednał sobie wszystkich uczestników tego wydarzenia, w tak dużym stopniu, że gdy doszło do czytania Jego poezji, nikt (a nawet wypadałoby napisać NIKT) nie bał się zadawać pytań. Każdy zauważył w jego wierszach coś ciekawego. Życiowe paradoksy, nauka, odwaga w ukazywaniu siebie (własnego JA)…  Przeżyliśmy wstrząs – literacki, psychologiczny, a także egzystencjalny.

Bez wątpienia faktem jest to, że każdy wyszedł z tego spotkania wzbogacony o nową myśl, zaskoczony odwagę naszego gościa. Kto wie… może dla kogoś stał się autorytetem? Naładowani pozytywną energią, daliśmy nawet radę dobrze zaliczyć pytanie z fizyki.




 J.C
 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


 Dziękujemy panu Karolowi Maliszewskiemu za to, że poświęcił nam czas, że przyjął zaproszenie i odwiedził nas ponownie w szkole. Dziękujemy za słowa, rozmowy, dobrą energię oraz wspólne czytanie Jego wierszy i prozy.
                                                                                      
                                                                                      Ósemkowicze :)




środa, 17 kwietnia 2013

Powrót barbarzyńców



Komiksowy powrót barbarzyńców "Barbarzyńcy i nie" to seria książek
wydanych w latach dziewięćdziesiątych, których premiery towarzyszyły pierwszym fortom literackim w Legnicy. W tym roku Biuro Literackie "wskrzesiło Barbarzyńców", wydając książkę pod tytułem "Powrót Barbarzyńców i nie". Jest ona niecodziennym spojrzeniem na poezję - za pomocą komiksu. Komiksowe interpretacje wierszy wyłoniono, organizując konkurs. O ostatecznym wyborze komiksów zdecydowali jurorzy - Tomasz Broda, Sebastian Frąckiewicz, Krzysztof Gawronkiewicz oraz Paweł Jarodzki. Wiersze, min. Marcina Świetlickiego, Marcina Sandeckiego, Darka Foksa, Macieja Meleckiego oraz Andrzeja Sosnowskiego przedstawiono w bardzo różnorodny sposób. Każdy komiks jest wyjątkowy, lecz ich wspólną cechą jest to, że mocno pobudzają wyobraźnię. Od rysunków, niczym ze szkolnych zeszytów, po stare, szkolne zdjęcia zmienione w komiks. Pierwszy raz spotkałam się z komiksowymi wierszami i jestem bardzo miło zaskoczona. Wręcz nie mogę się doczekać wyników konkursu "Komiks wierszem".

K.C

czwartek, 11 kwietnia 2013

Relacja ze spotkania z Karolem Maliszewskim w LO VIII



Poezja widziana oczami pana Karola Maliszewskiego


Artystka: Bianka Kopejkin

Wiele osób pewnie myśli, że spotkania z poetami, które odbywają się w naszej szkole są dobrym sposobem na tracenie lekcji. Błąd. Jest to coś więcej. Nigdy nie przypuszczałam, że jeden człowiek, może tak łatwo otworzyć czyjś  umysł i sprawić, że zacznie się widzieć rzeczy które wcześniej były niedostrzegalne. Tak się właśnie czułam, kiedy w czwartkowy poranek weszłam do niewielkiej czytelni, znajdującej się w zacisznym kącie naszej szkoły i poznałam pana Karola Maliszewskiego. Jak by tu go opisać? Niczym niewyróżniający się, skromny, z okularami na nosie i stertą książek, tomików i wydrukowanych wierszy na kolanach człowiek. Czasem jest coś takiego w ludziach, że gdy tylko na nich spojrzymy, od razu wiemy, że są wyjątkowi. Jedno spojrzenie rzucone na pana Karola i wiedziałam, że będzie mówił coś mądrego, coś, czego warto słuchać.

Podczas całego spotkania czytaliśmy wiersze różnych poetów, tych popularnych, bardziej znanych, młodych, którzy dopiero zaczynają, wchodzą w ten niezwykły świat poezji, analizowaliśmy je i dyskutowaliśmy na ich temat. Na początku wszyscy byli trochę speszeni, ale z czasem coraz więcej osób zaczynało mówić o swoich odczuciach i emocjach. Przekonało nas zachowanie pana Karola. Nie wywyższał się. Odniosłam nawet wrażenie, ze starał się do nas trochę dopasować, ale przede wszystkim bardzo liczył się z naszym zdaniem. Do każdego wiersza, jaki był przeczytany pan Karol podchodził bardzo emocjonalnie. Po skończeniu krótkiej lektury, wszyscy kierowaliśmy wzrok na pana Karola, a on przez chwilę pozostawał w zamyśleniu, po czym zaczynał z lekkim westchnięciem i kącikami ust uniesionymi lekko w górę. Mówił, że często czyta. Zaczerpuje wtedy świeżego powietrza. Tak jakby książka stawała się jego prywatnym balkonem, na który czasem chce wyjść. Jedną z jego ulubionych poetek jest Izabela Kawczyńska , która wkroczyła w świat poezji w 2008 roku. Pan Karol jasno podkreśla, że dla niego, w poezji nie powinno być określonego klucza, według którego trzeba myśleć. On chce ją interpretować po swojemu, ciągle doszukiwać się w niej ukrytego sensu, metafor, które niosą ze sobą przesłanie. „Po to się tworzy poezję, żeby dać naszej wyobraźni pole do popisu” powtarza. „Po co nam wiersze, których nie możemy po swojemu odczytać?” Spodobał mi się jeden z wierszy, który czytaliśmy już pod koniec spotkania.  „Małe huragany” z tomiku poezji „Largo”. Jak podkreślił  pan Maliszewski, nie zawiera on konkretnego przesłania, jak np. wiersze Szymborskiej, w których trzeba tak długo szukać, aż znajdzie się  jedno konkretne przesłanie. Po jego wypowiedzi można by było stwierdzić, że autor tego tomiku przelewa soje myśli oraz uczucia na papier i chce, żeby czytający nie tylko zobaczył wiersz jego oczami, ale żeby odkrył też coś jeszcze. Nie tylko sens wiersza jaki wyznacza nam autor, ale także nasz własny sens. To bardzo zachęcające, żeby zacząć patrzeć na poezje własnymi oczami.
To co jeszcze spodobało mi się w panu Karolu Maliszewskim, to jego ogromna znajomość twórczości dzisiejszych poetów. To, że z taką łatwością wymienia ich imiona i cytuje fragmenty ich wierszy, świadczy to o tym, że jest człowiekiem niezwykle oczytanym, takim poetyckim erudytą.
Kiedy dzwoni ostatni dzwonek, który kończy nasze spotkanie, z lekkim żalem zamykam swój notatnik i kierując się do wyjścia uświadamiam sobie, że sporo się dzisiaj nauczyłam. Takie spotkania zawsze na długo zapadają w pamięć, a słowa gościa jeszcze nie raz odbiją się echem w mojej głowie.


M.W


czwartek, 21 marca 2013

Cały Wrocław czyta dzieciom!


Pędząc z koleżanką do Teatru Lalek na inaugurację akcji "Cały Wrocław czyta dzieciom", widziałam na ulicach mnóstwo młodzieży. Cóż się dziwić, w końcu dzień wagarowicza jest raz w roku. Zimowa aura nie zachęcała nikogo do przebywania na dworze, nas tym bardziej ze względu na dobrze zapowiadająca się zabawę z dzieciakami podczas czytania bajek, śpiewów i tańców, które miały odbyć się w teatrze.
Gdy przybyłyśmy na miejsce, czekały już na nas miniaturowe księżniczki,baletnice, pszczółki, słoneczka i inne słodkości ubrane w kolory tęczy. Dzieci i ich rodzice byli bardzo kreatywni w procesie tworzenia tych iście bajecznych strojów. Koleżanka i ja poczułyśmy się zdecydowanie zbyt szare i zbyt dorosłe.
Pomimo tego, iż większość uczestników spotkania liczyła sobie od trzech do ośmiu lat, miałyśmy okazję poznać naszych rówieśników ze szkół ponadgimnazjalnych i kilku zagubionych studentów.
Podczas imprezy wśród osób znajdujących się wśród jury odnalazłam wzorkiem pana Bogusława Kierca, który na prośbę uczestników Szkoły z poezją z LO nr VIII przybył na spotkanie i oceniał berbecie szalejące na scenie.
W przerwach między występami dzieci goście, m.in. Wiceprezydent Wrocławia, organizatorzy oraz przedstawiciel Banku, czytali te bajki dla dzieci, które wydawały im się piękne, pouczające lub dla nich samych miały wartość sentymentalną.
Na spotkaniu inauguracyjnym przekazano również skrzyneczkę na książki, która została ustawiona w Parku Staromiejskim. Szklany domek na książki to kontynuacja projektu, którego celem jest promocja bookcrossingu. O tym nurcie więcej dowiedzieć się można z naszego blogu.
Na spotkaniu było dużo zabawy i śmiechu, a że słyszałyśmy iż na Rynku dzieje się coś ciekawego również związanego z akcją "Cały Wrocław czyta dzieciom", postanowiłyśmy udać się tam w ten pierwszy "wiosenny" dzień.
W pobliżu fontanny, nieopodal Pasażu pod Błękitnym Słońcem ujrzałyśmy studentów wachlujących ogromnymi flagami z logo akcji. Na balkonie zaś siedziała grupka osób, która czytała bajkę przez megafon. Głos niósł się po prawie całym Rynku. Niestety, padał deszcz i było bardzo zimno, więc przechodnie zatrzymywali się tylko na chwilę, a później każdy szybko biegł w swoją stronę.Minusem również była dykcja wolontariuszy czytających bajkę, szczególnie że pogłos na placu wcale nie ułatwiał zrozumienia treści lektury...
Cała akcja jednak w ten ponury dzień dodawała wiośnie koloru i można było wybaczyć jej niepogodę.
M.K
Fotograf: A.B

piątek, 15 marca 2013

Recenzja tomiku Krzysztofa Grabowskiego ,,Na skrzyżowaniu słów”


,,Złe piosenki o złym systemie”

         Tuż po książce z tekstami  piosenek Lecha Janerki nakładem Biura Literackiego ukazało się kolejne wydawnictwo z serii ,,33. Piosenki na papierze". Tym razem jest to zbiór utworów Krzysztofa ,,Grabaża” Grabowskiego, lidera zespołów rockowych ,,Pidżama Porno” i ,,Strachy na Lachy”. Wraz z posłowiem Krzysztofa Gajdy, ten tomik stanowi  ciekawy przekrój ponad trzydziestoletniej twórczości Grabaża, oczywiście wyłącznie od strony krytycznoliterackiej.
Muszę przyznać, że potraktowanie tych tekstów jako wiersze, czyli twory całkowicie niezależne, było dla mnie dość dziwnym doświadczeniem. Większość z nich, a w szczególności te, które znam na pamięć, nierozerwalnie  kojarzę z melodią i specyficznym wokalem autora. Okazało się jednak, że pozbawione wymiaru dźwiękowego wcale nie stały się one w jakiś sposób uboższe. Choć instrumentalne tło i barwa głosu są bardzo istotne, to właśnie w genialnych tekstach piosenek Grabaża zdaje się tkwić największa moc.
         Wśród motywów widocznych w tych 33 utworach dwa spośród nich wysuwają się na pierwszy plan. Jednym z nich jest tematyka socjologiczna i polityczna. Zapewne ściśle związana zarówno z zainteresowaniami i wrażliwością społeczną autora, jak i okresem, na który przypada jego twórczość – bolesnej transformacji ustrojowej, a następnie zawiedzionych nadziei i rozczarowania kształtem wolnej Polski. Jak po wybitnym humaniście można się spodziewać, w swoich tekstach nie stroni on również od delikatnej materii spraw uczuciowych. Miłość i jej blask, jako ,,biegun ciepła, transcendentna energia”, ,,deszcz szczęścia, strzał nad przepaścią” czy pod jakąkolwiek inną postacią często zdarza się lśnić zza prześwitów słownego warsztatu.
        Sposób pisania Grabaża zmienił się nieco na przestrzeni czasu. W najwcześniejszych piosenkach Pidżamy Porno istotną rolę odgrywał jeszcze młodzieńczy entuzjazm i niemal każda z nich eksplodowała nagromadzeniem błyskotliwych myśli i fraz. Te z ostatnich lat wydają się może bardziej stonowane i uporządkowane, ale z pewnością nie utraciły pierwotnej energii i siły przekazu.

U.D

środa, 13 marca 2013

Odliczanie do wielkiego podsumowania...


O tym jak szybko czas leci, gdy jesteśmy zaaferowani, wiemy wszyscy. Połowa marca za nami! Tym samym zbliżamy się nieubłaganie do końca projektu Szkoła z Poezją. Uświadomili nam to organizatorzy na konferencji w Porcie Literackim 5 marca. Tego dnia odbyło się spotkanie przedstawicieli szkół biorących udział w konkursie oraz dziennikarzy. Omawialiśmy sprawy związane z trzydniowym festiwalem. Od 19 do 21 kwietnia będziemy jego uczestnikami. Dowiedzieliśmy się także o projektach, które będą wtedy realizowane, m.in. o Nakręć Port. Podczas tego wydarzenia zostanie rozegrany quiz pomiędzy reprezentantami szkół, a jury przyzna punkty za wszystkie konkurencje.
 Zwieńczeniem naszych starań i ciężkiej pracy będzie niedzielna gala, na które zostanie wyłoniona zwycięska szkoła. 

Z przykrością przyjęliśmy informację, iż Biuro Literackie nie planuje kolejnej edycji projektu Szkoła z Poezją. Na koniec dostaliśmy ramowy plan imprezy, obejrzeliśmy prezentację multimedialną i rozwialiśmy swoje wątpliwości, zadając przedstawicielowi Portu pytania...

A.S.